Mandıra ineklerinin ortalama hayat süreleri 5 senedir. Bu 5 senelik hayat süresince, inek yalnızca birkaç aylık az aralıklar ile müsaade edilen, devamlı bir gebe bırakılma döngüsü içerisindedir. İneklerin hamilelik süreleri 9 ay olmaktadır tıpkı insanların hamilelik süreleri gibi. Anne ve bebek arasındaki ilişki, doğumu takiben, yaklaşık 5 dakika kadar az bir zamanda meydana gelir. Buzağılar sadece dünyaya geldikten sonraki birkaç saat anneleri ile kalır ve sonrasında hemen annelerinden ayrılırlar. Fabrikada dünyaya gelmeyen bir yavru buzağı, doğada normal koşullarda nerede ise 1 sene kadar annesinden kopmaz.

Doğum gerçekleştikten sonra bir buzağının yaşamı, genel olarak cinsiyetine ilişkili olarak, 2 biçimde olabilmektedir. Eğer erkekse, süt danalarına şahsi yapılmış kasaya yerleştirilip, boyun kısmından bağlanıp hareket etmeleri kısıtlı olacaktır. Erkek yavrular ileriki zamanlarda süt üretemeyeceklerinden dolayı süt endüstrisinde “çöp” olarak adlandırılır ve genel olarak süt danası olarak kesilmesi için mezbahalara satılmaktadırlar.

Erkek yavru, o kasanın içerisinde tahmini 20 hafta yaşamını sürdürür ve bu sırada sütle değil, içerisinde demir ve lif bile bulunmayan, görüntüsü süte benzetilmiş bir maddeyle beslenmektedirler. Bu beslenme, buzağıları kansız bırakmaktadır. Süt danası etinin soluk görünmesinin nedeni bundan dolayıdır. Yavrular, ancak mezbahaya gidecekleri zaman kasadan dışarı çıkarılırlar. Pek çoğu kaslarının gelişmemesi nedeni ile kendi cüssesini bile kaldıramaz ve yürüyemezler. Senede tahmini 1 milyon buzağının kaderi böyle olmaktadır.

Dişi buzağılarsa, aynı anneleri gibi mandıra ineği olmak üzere beslenirler. Fakat önce, tahmini 6 haftalık iken, hiçbir sancı kontrolü olmadan, kuyrukları kesilmek zorundadır. Bu durum, geçici olmayan sinir hasarına sebep olabilir ve ineği kronik sancıya maruz bırakabilmektedir. Buzağı 6 aylık olduğunda, boynuza dönüşecek olan kemiklerinin de yakılması gerekmektedir. İnekler çok ufak yerlerde yaşamlarını devam ettirmek zorunda olduklarından dolayı boynuzları tehlike yaratabilmektedir.

Bir fabrika ineği, ilk yavrusunu tahmini 2 yaşındayken dünyaya getirir. Doğum gerçekleştikten hemen sonra, yavrunun anneden ayrılışının acısını yaşamaktadır. Bu olaydan birkaç saat sonra ise süt sağma makinesine bağlanmaktadır. Doğum gerçekleştikten sonra tahmini 10 ay süt üretmeye devam edecektir. Ancak doğumdan yalnızca 3 hafta sonra, bir sonraki döllenme için “hazır” haldedirler.

Ortalama bir süt üretme çiftliğinde tahmini 700 inek yer almaktadır. Hepsi bir arada süt sağma yerinde yaşamlarını sürdürürler. Nerede ise hepsi bütün yaşamlarını çimento zeminin üstünde, gün içerisinde 3 defa sağılarak sürdürürler.

İneklerin olabilecek en çok ölçüde süt üretmelerini garanti etmek için, tükettikleri besinlere büyüme hormonu takviye edilir. Bu hormonlar ineğe, normalden çok süt meydana getirtir ve dolayısı ile meme iltihabına neden olmaktadırlar. Çiftlik ineklerinin tahmini %30-50 seviyesinde, bu hastalıktan mağdur oldukları bilinmektedir. Organik çiftliklerdeyse bu enfeksiyonu iyileştirmek için ineklere antibiyotik takviye edilmez.

Bir mandıra ineği olarak yaşamının ilk senesinde, tahmini 10.000 litre süt üretmesi beklenmektedir. Bu ölçüde süt üretebilmesi adına geçtiği süreçler, ineğin bağışıklık sistemini yorgun düşürerek onu hastalıklara karşı muhafaza edemez duruma getirmektedir. Devamlı sert çimento zemin üstünde yaşamlarını sürdürürken, memelerindeki yoğun süt ya da gebe olması halinde yavrunun cüssesi, uzun zaman boyunca ayaklara çok yük bindirerek, pek çok ineği topal bırakmaktadır. Sağlığı olmayan ve sakat ineklerin %75’ini mandıralardan geldiği tahmin edilmektedir.

Mandıranın yerine doğal yerde yetişmiş ineklerdeyse, fabrikalardaki gibi antibiyotikler ve hormonlar yerine, ovalarda taze otla beslenmektedirler. İnekler oldukça sosyal canlılardır, yani doğal yaşam alanında ergen bir inek, arkadaşları ile beraber olacaktır. İnekler de tıpkı insanlar gibi arkadaşlarını çok sevmektedirler. Hür bir ineğin meme iltihabı ve sakatlık sorunları geçirmesi çok küçük riskler olmaktadır.

Süt endüstrisindeki pek çok inek ya süt üretmesi yavaşlamaya başladığında ya da üretemeyecek kadar rahatsız olduklarında, tahmini 5 yaş civarında mezbahaya gönderilmektedirler. Mezbahaya varan ineklerin tahmini %40’ı sakat haldedir. Bu inekler genellikle kalitesi düşük biftek, hayvan gıdası ya da nitrogliserin olacaklardır.

Doğal ortamda bir inek, 25 yaşına kadar yaşamını sürdürebilir ve yalnıza 500 kilo civarı gelişen mandıra kardeşinin aksine, yaklaşık olarak 1 tona kadar büyüyebilmektedirler. Hayatları boyunca, gebe kalma sayılarına ilişkili olarak, yaklaşık olarak 8-9 sene süt üretmektedirler.