Yonca süt sığırcılığında her aşamada büyük bir öneme sahip olan bir yem bitkisidir. Buzağılar 2 haftalık yaşa geldikleri zaman yonca kuru otunun verilmeye başlanması gerekmektedir. Fakat buzağılara verilmesi gereken yoncanın kıyılmış halde verilmesi önerilmektedir. Bu şekilde buzağılar erken zamanda kaba yeme alıştırılarak işkembe gelişimi konusunda yardımcı olunmaktadır.

Bir süt ineğine günlük en çok 40-45 kilogram arasında soldurulan yeşil yonca verilebilir. Günde verilecek kuru yonca otu oranı ise en çok 8 kilogram kadardır. Fakat yeşil yonca sığırlarda şişmeye yol açmaktadır. Bu sebepten dolayı hayvanların yaş yonca tüketimi konusunda dikkatli olmak gerekmektedir. Yoncanın her daim soldurulmuş ya da kuru halinin hayvanlara verilmesi gerekmektedir.

Yonca ile Yemlemede Dikkat Edilmesi Gereken Noktalar

*  Yonca otunun süt ineklerine sağımın ardından verilmesi gerekmektedir. Sağım yapılmadan önce yonca verilmesi durumunda sütün tadında bozulmalar olmaktadır. Eğer yonca sağımdan önce verilmek isteniyor ise 4 saat önce verilmesi tavsiye edilmektedir.

*  Yonca tüketimine alışkın olmayan hayvanlar, ilk kez yeşil yonca tükettiklerinde işkembede gaz ve şişkinlik meydana gelebilmektedir. Bilhassa üzerine çiğ düşmüş, körpe veya yağmurdan ıslanan yoncanın şişkinlik yapma ihtimali daha fazladır. Yaş yonca hayvanlara verilmeden önce 1,5 gün kadar soldurulması gerekmektedir.

*  Çok erken dönemde biçilen yoncanın yaş hali de kuru hali de buzağılarda ishale neden olmaktadır.

*  Kurudaki ineklerde doğum ardından hipokalsemi sorununun meydana gelmemesi için, gebe ineklere son 2 ayda günde inek başına 1,5-2 kilogramdan fazla yonca verilmemesi gerekmektedir.

*  Tohum bağlamış ve kart hale gelmiş yoncayı çok tüketen hayvanlarda deri sivilceleri ile karşı karşıya kalınmaktadır. Bunun sebebi, tohum bağlayan yoncada biriken “saponin” isimli maddedir.

*  Yaş yonca otunun diğer yeşil otlarla veya mısır silajı ile beraber verilmesi çok daha uygundur.

İnekleri Şişkinlik Oluşumundan Koruma

Köpüklü şişmeye engel olmak için; yüksek riskin bulunduğu meralarda, tehlikenin yüksek olduğu zamanlarda otlatma yapmaktan uzak durulmalıdır. Daha önce bu tarz sorunlar ile karşılaşılmış meralarda ya da yüksek yonca içerikli otlaklarda, ineklere uzun süre otlatma yapılmaması gerekmektedir. Yüksek riskin olduğu dönemlerde lif alınımının artırılması gerekmektedir. Şayet yüksek riskin olduğu meralarda otlatma yapılacaksa sığırlar yavaş yavaş meraya alıştırılmalıdır. Meranın ıslak olduğu zamanlar hayvanlar için daha risklidir. Yüksek riskli meralarda şişkinlik olabileceğinden dolayı otlatma yapmaktan kaçınılmalıdır.